back bag

این یکی را خودم  به سر جمعِ آب در هاون کوبیدن های مادرانه ام اضافه می کنم، نشد که رفاقتِ عمیقش با شخصیت های کارتونی مورد علاقه اش آنقدر قوی نشود که نشوند جزیی از روزمرگی هایش!

ده پانزده روز اخیر back bag می خواست تا مثل "دورا" اسباب و وسایلش را آن تو بگذارد و با خودش این سمت و آن سمت ببرد و در راس همه ی وسیله ها ، این بادکنک هایی هستند که تمام خانه را پر کردند و یکی در  میان در خواب و بیداری تَقشان به خاطر چینی بودنشان در می رود.

تمام این روزهای اخیر را منتظر بود خاله بیاید و باهم برویم و کوله پشتی نارنجی بخریم و بادکنک های ننگی ننگی!!!(همان رنگی رنگی شما) را در جیب کوله اش بگذاریم

تا دیروز که روز موعود رسید

امیررضا : امیر چی می خواد بخره؟

خاله: کوله پشتی

امیررضا: دیگه چی توش بزاره (مثلاً خودش نمی داند که دقیقا منظورش بادکنک است)

خاله: بادکنک

امیررضا: چرا خاله می خواد بخره؟

خاله : چون عیدِ خاله برای امیر عیدی می خره

امیررضا: پس امیر میره back bag صوصتی( یک دفعه و بی خبر رنگ کوله از نارنجی به صورتی سوییچ می شود)، بادکنک و عیدی!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! بخره.عیدی چه رنگی بخره؟

خاله: یکی به خرج هایش اضافه می شود ، موجودیت جدیدی به نام " عیدی" 

پ ن : راستی عیدی چیست؟