مَگوهايِ من و پسرك!قسمت دوم

کاملاً قابلِ پيش بيني بود

كلّي هم شاهد داشتم و البته تجربه هاي اطرافيانِ از دور و نزديك كه روزي امّا خيلي دور ، اين اتفاق براي همان فندقِ پنجاه و چند سانتي هم  رُخ خواهد داد ؛

بازتابِ صدايِ خودم را هم مي شنيدم كه :

" پسرك لطفاً اوّل پاهايت را بشور"

اما قرار نبود اين تصورِ تلخ اينقدر زود خودش را دوان دوان برساند به واقعيت

لايِ انگشت هايِ پسرك ۱۶ ماهه يِ خانه ي ما ، حتي وقتي جورابي نپوشيده و بيرون نرفته ، تهِ تهِ تهش بوي پا گرفته ...

اين را فقط من مي فهمم ... چون يكي ديگر از فانتزي هايِ ديگرش هنگام شير خوردن اين است كه  با يكي از  دستهايش پايِ مباركش را به لبم نزديك مي كند تا ببوسم...

خيلي زود بود ..بس كه اين پسر در همين يك وجب خانه از صبح تا شب كيلومترها راه مي رود....

آينده يِ خانه به شدّتِ بسيارِ بيشتري نسبت به پيش بيني من مردانه است . . . خيلي مردانه است.... اين را از خيلي نشانه هاي موجود مي فهمم .... بايد دو به يك بودنم را قبول كنم ....

پ ن اوِِّل : روايت است (مستند، آزمون شده و در برخي موارد حتّي مكتوب) هر كس از پست هايِ اخير به هَپَلي بودن فندق رسيده باشد ، به زودي طعمش را آن هم از نوعِ واقعي و با شدتی باور نکردنی خواهد چشید

پ ن دوِّم: براي جبرانِ افشايِ رازِ بزرگِ خانوادگي بايد عرض كنم كه:

پسرك جايِ جاروي دستي را كه دمِ دست هم نيست ، خوب مي داند و روزي چند بار سراغش مي رود و از آشپزخانه گرفته تا اتاقش را جارو مي كند

دستمالِ نارنجي رنگي دارد كه با هيچ دستمالِ ديگري هم عوضش نمي كند،‌مدام گردِ همه چيز را مي گيرد از عينكِ بابا تا شكمِ مامان

عاشقِ سينه چاكِ حمام است، حتي وقتي هنوز حوله به تن است، دوباره كه به درِ بازِ حمام مي رسد "آب آب " گويان، طلبِ حمام مي كند

بدون قاشق و چنگال؛ گرچه ناشيانه ؛ امّا غذا نمي خورد...

شب بدون مسواك زدن نمي خوابد

دست هايش كه با خوراكي نوچ مي شود ، يا خودش سراغ دستمال كاغذي مي رود يا به من مي گويد دست هايش را بشويم ... 

جبران شد؟؟