در آستانه یِ جامِ جهانی توپ پا!

در آستانه یِ جامِ جهانی فوتبال طیِ یک اقدام خودجوش و بی سابقه ،خود زنی بزرگی مرتکب شدم، دورِ میدانِ ونک وقتی متوجه شدم پشتِ صفحه ی ِ تبلیغ ِ یکی از موسساتِ آموزشی(احتملاً منطبق بر اهدافِ آموزشیش)برنامه یِ کاملِ جامِ جهانی را به همراهِ فضا برایِ پیش بینی برنده یِ بازی ها طراحی کرده اند ، یک برگ گرفتم و تا خودِ خانه مراقب شدم تـــا نخورد و خراب نشود، بعد هم چسباندمش به درِ یخچال! درست مقابلِ دیدِ همه(آقایِ خوب!!!!)

 نه اینکه قرار باشد یک پایِ ماجرا شوم، نه اینکه یک دفعه خیلی خانم شده باشم و خودم به استقبال یک ماه حواسِ نصفه و نیمه و صدایِ بیست و چهار ساعته فوتبال رفته باشم، حتی متحول هم نشده ام و تصمیم هم بر این نیست که بازی ها را به جز ایران و تیمِ مورد نظرم مو به مو دنبال کنم ،

فقط با توجه به شواهد ِ بسیاری که دیده ام، تمرینِ زندگی دو به یک را برای سال های آینده از یک ماهِ  کاملا فوتبالی داوطلبانه شروع کرده ام ...

پ ن 0: پسرک گذری که رد می شود، اگر تلویزیون فوتبال پخش کند ( که خدا شکر همیشه هم پخش می کند!!!) مکث می کند، جفت دست هایش را بالا می برد ، دو تا "گُـــــل" بلند می گوید و می رود، لازم به توضیح است آقایِ خوب کلا فوتبال را بی صدا نگاه می کنند، بی صدایِ بی صدا

پ ن 1: خیلی ها را دیده ام که از خیلی ها بیشتر پیگیر ِ این پدیده اند و تمامِ این یک ماه، بازی ها را شب و نصفه شب دنیال و می کنند و خیلی هم نگرانِ نتایج ِ بازی هایِ ایران با همه یِ ملاحظات موجود هستند،اما ضمنِ پیگیری ،دایم تکرار می کنند که بازی های ایران که دیدن ندارد و وقتشان بیشتر از این ها می ارزد، این ها را گفتم که عرض کنم جزء این گروه نیستم

پ ن 2: با توجه به همه یِ ملاحظات و نا امیدی های حاصله بر اساسِ تجربه هایِ به دست آمده ، با تمامِ وجودم آرزو می کنم ، بچه هایِ تیم ملی دور از همه یِ مسایل موجود فقط با غیرت و جوانمردانه بازی کنند، توانشان را در میدان بدونِ اندازه گیری سود و هزینه، خرج کنند و برایِ نامِ ایران سرمایه گذاری کنند، مثلِ بازی استرالیا خاطره بسازند و کمی از این همه ذهنیات های نا زیبا را زیبا کنند ، آرزو می کنم نماینده خوبی برای این کهن سرزمین آریایی باشند

پ ن 3: البته حتی به سختی هم نمی توانم بپذیرم که نتیجه یِ بازی چیزی از ارزش هاشون کم نکنه ....