عیدانه می آید ز راه ....

 و اینک روزهایِ انتظار ِ پدری مهربان  ...

پدری پیامبر... رسولِ خوبِ و صبورِ مهربانی ها

انتظار برای رسیدن دختی از جنس بهار ... سر آمد همه ی بانوان عالم ....

انتظار برای آمدن  سپیده ی روشن ِ روزهایِ سخت و خاکستری پدر،  برای  اُم ابیها شدنش

برای یار و یاور ِ پدر ماندن

و ثانیه ها....

شمارشِ معکوسِ میلادی را رقم می زنند که آغازی خواهد شد برای پرورش سلاله ای پاک و پایدار و ماندگار

و به بهانه ی همین انتظار ِشیرین، ختم رسل ، پیمانه  و قدح به دست ، با دلی شاد و نگاهی معراجی ...طبقْ طبقْ عیدی قسمت می کنند و شادی هدیه می نمایند

بانو جان ...

هوا هوای ِ دل انگیزِ  آمدن ِ شماست ...

و زمین و زمان و هر چه در آن جا گرفته است، همه در بُهت قدوم ِ مبارکتان  شاد و غزل خوان و مهربان

عرشیان به فرش آمده اند و صف کشیده اند برای گرفتن ِ عیدانه ای که پدر به شادباش میلادتان ، عنایت می کنند

و ...

میلادتان که می رسد، در سنگینی این همه روزمرگی  و دل­مشغله هایِ سخت ِ زمانه ام، یادمْ به خودمْ می رسد... در خودم می ماند و مرا مجبور می کند به زیر و رو کردن روزهایی که گذرانده­ام

به  سبک سنگین کردن رفتارهایم

به اندازه گرفتن عمل هایم

میلادتان که می رسد ، می رسم به فصل اندازه گیریِ بندگی خودِ کوچکم  و فاصله ام با  مرضیه بودنِ شما

میلادتان که می رسد، می رسم به چگونگی مادرانگی خودم  و میزانش.... اندازه اش.... با نوعِ نگرشِ شما، بینشتان در تربیت ...در مادرانگی کردن ... در نسل ساختن ... در انسان بنا کردن

میلادتان که می رسد ، دلم بی اجازه ام ، شاد می شود از الگویی اینچنین محکم و همه جانبه و قوی داشتن و باز دلم بی رخصتم ،سخت  می گیرد از این همه فاصله ای  که بین ِ بندگی ِ من و بندگیِ شایسته ی شماست

میلادتان که می رسد ، زن بودنم را دوست دارم  با این همه وظیفه ی متعدد و متفاوتی که بر دوشم می نهد

همزمان  شکننده و سخت بودن...

نوش و نیش شدن...

درشت و نرم ماندن...

 دختر بودنم ، همسر ماندنم ، مادر شدنم و زن بودنم م م م ...   همه و همه را دوست می دارم

با تفاوت هایشان ... با اشتراک هایشان ...شاد و خشنود زندگی می کنم ... بندگی می کنم

از بانوی خانه شدنم لذت می برم وقتی می کوشم با دستی گهواره ی دردانه ام را و با دست ی دیگر، جهانم را به آرامش برسانم

سپاس برای بودنتان

برای سرمشق  شدنتان

برای این همه درسی که در رفتار و کردار برای  من برای ما به یادگار گذاشتید

بانو جان  ... ما هنوز و همیشه محتاج دعاهای مادرانه شما هستیم ...

همین جا..

زیر پرچم  تشیع شما و فرزاندانتان ...