به بهانه واکسن دوماهگی امیر فندق
به بهانه واکسن دوماهگی امیر فندق هر چه سعی کردم درباره فردا کمتر فکر کنم
هر چه کوشیدم خودم را به آن راه بزنم
هر چه تلاش کردم به روی خودم و شما نیاورم
نشد که نشد که نشد
بیشتر از هر روز و بی هراس بغلی شدن به آغوشت کشیدم
به بهانه بغل بیش از 7 بار در مدتی کوتاه پوشکت را عوض کردم
دقایق طولانی باد گلو گرفتم و شما
بیشتر از هر روز دیگر خوابیدی خندیدی و دلبری کردی
می دانم می گذرد و خوب می گذرد مثل روز ختنه کردنت
اما مادرم دیگر نه دلم دست خودم هست نه شوره های ریز و درشتش نه نگرانی های بی علت و با علتش
از فردا دیرتر برایت خواهم نوشت ، آرام خوابیده ای کاش بیدار شوی تا بهانه ای برای آغوشت داشته باشم
چقدر آغوشم بدون تو و حجم سترگت خالی است ، چقدر بی تو کمم مادر چقــــــــــــــــــدر
چند روز است بابا دیر می آید منم و امیر و روزهای با هم بودنمان
به هم خو گرفته ایم هم را خوب می شناسیم و حرف هم را بدون آنکه زبان مشترکی داشته باشیم می فهیم
جگر گوشه ام شده است همه ی وجودم با هم شادیم خیلی شاد
