حکایتی دیگر به روایتی دیگر

آراد پاک و منزه ام

حکایت امروز متفاوت از همه ی حکایت هایی که تا کنون در گوش دلت زمزمه نمودم و آرام آرزو کردم  به گوش جان بشنوی رنگ و بویی دیگر دارد، دل­مشغوله امروزم که هم خاطرم را مکدر کرده است و هم ناخواسته پریشانی لحظه هایم راسبب گشته قصه ای متفاوت است.

 حس نا زیبای تعلق گرفتن و نا زیباتر آنکه مادر، به گمانم این حس به واسطه حضور توست .

همیشه و مخصوصا این اواخر خرسند به آن بودم که هر چند زمینی هستم و فرزند خلف آن پدر که به بهای ناچیز زمین هم بهشت پروردگارش را واگذار نمود و هم قهر او را به جان خرید  متعلق به این سرزمین  نیستم  سبک بالم  آماده رجعت به بیکرانه ای هستم که تو از آن خواهی آمد ، از این دون دنیای دنی چیزی نه می خواستم  و نه آرزو می کردم

داشتن و نداشتن بسیاری از چیزها برایم یکسان بود اما این روزها...

 ریشه ام در خاک زمین پا گرفته است آهسته گویمت از مرگ می هراسم این بار نه با  خاطر حساب و کتابی که قرار است در محضر خدا تسویه کنم  می هراسم از خود خود مرگ

از دل کندن

از بلا تکلیفی تو

آری مادر این روزها عاجزانه و گنهکار تو را بهانه کرده ام تا اندکی از خدا برای زندگی زمان طلب نمایم و این حس مرا می ترسانــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد، زیاد زیاد زیاد زیاد

هراس این تفکر همیشه در ذهنم بوده است آراد از بستگی و  وابستگی هراسناکم

و همین و خود همین خستگی شانه هایم را سبب گشته است ،

با زهم دعایم کن مادر دعایی دایم و همیشگی

خدایــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا : به قداست معجزه ای که پیامب آنم

به لطف بیکرانت که به هیچ بهانه ای از من دریغ ننمودی

به بزرگی خودت که انتها ندارد

کمک کن حضور دلبند موجودی که در بطن می پرورانم راهکاری نشود برای چسبیدن من به تعلقات مادی کمک کن روحم به واسطه اش بزرگ تر و بزرگ تر شود و عشقم به ذات لایزالت عمیق تر و عمیق تر