بیست و هشت ماه تمام

اینقدر می گویم که همین ها هم تکراری شوند، تکراری شوند و بهترین جای ماندن را در بهترین جای حافظه ام برای خودشان پیدا کنند، همان جا بمانند برای روزهای مبادا، برای دلتنگی هایی که الهی دیر به دیر بیایند

این روزها خیلی خوبند، خیلی هیجان دارند، خیلی خوب بلدند ضربان دل آدم را بالا و پایین ببرند، خیلی عزیزند

این روزها خیلی تندند، اندازه ی شتابشان از هیچ قانونی تبعیت نمی کند، خیلی دل هره آورند و خیلی بیشتر بی بازگشت

برابرِ کتاب ها الان و این روزها باید مادرِ یک هیولایِ کوچک دو تا سه ساله باشم، و با من منمش مدارا کنم، باید بالجبازی هایش بسازم و بکوشم صدایم را با رفتارش خیلی بالا و پایین نبرم، اما من این روزهای نصفه و نیمه ی مادری  و شب هایِ طولانی زمستانم را با فرشته ی ِ دو سال و پنج ماه ام طی می کنم ، با یک معلّم بزرگ اخلاق که خیلی وقت ها ماتِ رفتارش می شوم و کردارش برایم قابل هضم نیست، همان جاها به این  نتیجه می رسم که بچه ها با خیلی چیزها به دنیا می آیند و یک ذاتِ مخفی و یواشکی دارند، یک ذاتِ خوب و مهربان و دوست داشتنی که هر بلایی سرش بیاید مربوط به این سرِ دنیاست و مسلماً از خانه ی مشترکمان، از منِ مامان و اویِ بابا شروع می شود

تعداد کارهایِ دوتایی من و امیرم روز به روز در حال بیشتر شدن است، پایِ حرفِ های هم می نشینیم و از ساعت هایِ بی هم بودنمان می گوییم ، دوست خیلی خوبی دارم این روزها یک دوستِ تازه، با یک صدایِ تازه، کلماتِ تازه و رفتارهای ِ تازه که همه خیلی خوب بلدند از هر جا که می آیند بر دلِ یک مامانِ دل نازک بنشینند

پ ن : آهای تازه مامان ها که از شب بیداری و همیشه آماده باش بودن خسته اید، باور کنید، مطمین باشید این بچه ها که امروز این همه خستگی جسمی برایتان آورده اند قرار است کلی حالِ اساسی به روح و روانتان بدهند از آن هایی که هیچ وقت تجربه نکرده ایم و نخواهیم کرد، خلاصه اینکه عزیزانِ دل خبرهایِ خوبی در راه است. موسم ِ نفس کشیدن های طولانی، زمان برای خودِ خودتان داشتن، کلی کارهای دو نفره در راه است...