نخستین میهمانی

اگر امروز 24 مرداد سال 1391 باشد، دقیقا همان روزی می شود که قرار بود تو نازنین مطابق با نظر دکتر و با محاسبات ریاضی ، طبیعی به دنیا بیایی اما امروز به خواست خدا 18 روز است که از آن سوی پاکی ها به آغوش مادر آماده ای

وقتی به صورت پاک و ومعصومت می نگرم و دقایق متوالی چه شب و چه روز شیر خوردنت را نگاه می کنم ؛ می لرزم و می گریم و می هراسم چقدر پاکی چه ساده و بی دغدغه تکیه می کنی ، اعتماد می کنی و مثلا یکی مثل من میشود همه کست

چقدر ماهی چقدر نازنینی آرادم و چه بی اندازه دوستت دارم متفاوت با همه ی انواع دوست داشتن ها ،  چقدر به چشمم زیبایی و چه اندازه معجزه ای مادر

آدم کوچولوی من!!!!!!!!!!!!! دقایقم با تو پر است، پر پر پر، و چقدر به واسطه حضورت همه ی اتفاقات اطراف بی اهمیت و بیهوده اند ، چه اندازه تورا داشتن کافی است .

شب ها که بی اراده ام ، درست همان زمانی که برای شیر با نق نقی آرام مادر را صدا می زنی دستانم تا حد امکان و گاهی فراتر از آن به سوی آسمان خدا پر می کشند، چقدر خوشبختم که معجزه خدا اول در بطنم و اکنون در آغوشم ؛ نشانه ی خدا را برایم یاد آوری می کند

به خدایم نزدیکم  او همین نزدیکی هاست زیر پوست تو فرزندم ، پر است از حس زیبای حضور خداوندم و چقدر مغرورم که به واسطه ات نگاهش بر وجودم جاری است که ای کاش و هزار ای کاش تا ابد باقی بماند

18 روزگیت مبارک، حمام کردی رخت اتو شده پوشیدی و برای افطار به عنوان اولین میهمانی زندگی راهی منزل عمو علی شدیم آقا بودی آرادم آقا و متین و مادر عاشق نگاهت وقتی ضربان قلبم را هزار برابر می کند می ماند

نکند به واقع عاشقت شده ام مادر، به تو گفتم نخند مادر وقتی در خواب با بازی فرشته ها قهقهه می زنی اگر بدانی بر من چه می گذرد ؟؟؟توانم می کاهد سست می شوم و می هراسم که تمام شوم مادر

بسیار بسیار بیشتر از آنچه در تصور نایـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد دوستت دارم