اينكه.....
اينكه..... جنابِ آقايِ خوب
اينكه ساعتِ يك ربع به هفتِ صبح، صندلي كنارت در ماشين را اشغال مي كنم و هيچ مِزاحي در بابِ كثيفي ماشين نميفرمايم!
اينكه وسايلِ اداره و ابزارِ تعمير سيستم هايت را از شبِ قبل كيسه نمي كنم و محضِ احتياط رويِ جا كفشي نميگذارم!
اينكه جا صابونيها در جاي جاي خانه خالي مي شوند و خالي مي مانند و به رويِ خودم نميآورم !
اينكه جعبههايِ حصيري، خالي از دستمال كاغذي مي شوند و مهم نميباشد!
اينكه جايِ لكه هايِ آب رويِ شيرهايِ حمام و دستشويي مي ماند و كاري به كارشان ندارم!
اينكه از صبحِ پنجشنبه، پنجاه بار اسمِ غذايِ جمعه ناهار را از جنابت نميپرسم!
اينكه به محضِ قطع اينترنتِ خانه، هر جايِ دنيا كه باشي "چـــــــــــــرا"يِ كِش دارم را به گوشت نميرسانم!
اينكه برنامه يِ همهيِ بعداز ظهرهايِ هفتهيِ بعد را از قبل مو به مو چك نميكنم!
اينكه از هر طرف كه ميروم و بر ميگردم انگشتِ اشارهام در هر صورت به لُپَت اصابت نميكند!
اينكه تا صدايِ پيامكِ گوشيت بلند ميشود، برايِ حملهيِ خيالي و قلقلكِ تيمِ دفاعِ شما، آماده نميشوم!
اينكه رويِ ميز پُر مي شود از وسايلِ اضافي و جيكِ من در نميآيد!
اينكه دستمال به دست در خانه نميچرخم و در و ديوار از دستم در امانند!
اينكه به عنوانِ يك خواهشِ غير مستقيم هر چند وقت يكبار تكرار نمي كنم "اين بالكن چقدر زود زود كثيف ميشود"!
اينكه به محضِ بيرون آمدنِ جارو برقي توسط شما، يكدفعه مبلها و صندلي ها را به وسطِ خانه هدايت نميكنم و شخصِ شخيصت را در برابرِ كارِ انجام شده قرار نميدهم!
اينكه راسِ ساعتِ اخبارِ ورزشي تلويزيون تميز كردنم نميگيرد!
اينكه ماهها گذشته است و اسمم را بر رويِ شمارهام در گوشي شما عوض نكردهام !
اينكه حواسم به بلند شدن موهايت نمي افتد و تذكر "محمّد آرايشگر" را نميشنوي!
اينكه كاري به نا هماهنگي رنگِ بلوز و شلوارِ انتخابيت ندارم!
اينكه برايِ خودت با شلوارِ جين ميروي اداره و من هم انگار نه انگار!
اينكه تنها پسرك را ميبينم و صرفاً كارهايش را ، اموراتش را مرتب و منظم ميكنم !
نه اينكه ما بقي را نميبينم!
نه جنابِ آقايِ خوب
يعني اوضاع من مثلِ جنسِ شما خوب نيست، خوب نميگذرد، لنگ ميزند و لنگ ميرود
يعني خيلي از نُتهايِ زندگي كوك نيست، خارج ميزند
يعني در شرايط عادي به سر نميبرم
يعني آقايِ خوب ... كمك ... مدارا ميخواهم مثل هميشه و اندكي بيشتر .....
يعني لطفاً حواست به من و روزهايم كَمَكي بيشتر باشد....
يعني حالِ چشم هايم خوب نيست...
(با اندکی تامل ...)
پیش منم بیا
چقدر مادر بودن سخته... 
و همین باعث میشه من مدام سعی کنم فاصله بگیرم از این رویای قشنگ... 
امید وارم آقای خوب خونتون شرایططو درک کنه. 
پسر گلمونو ببوس. راستی ببخشید خودمو معرفی نکردم: خواننده همیشگی خاموش وبلاگ پر مخاطبتون(اطمینان دارم
) 
