این یلدا که بیاید....
این یلدا که بیاید.... آندازه یِ بهانه اش بزرگ نیست ...
اصلِ اتفاقش بر مي گردد به چیزی حدودِ یک دقیقه ، كه آخرین شبِ پاییز را از باقي شب هايِ سال متمایز کرده و طولش را زیاد کرده و رنگش را سیاه و نامش را یـــــــــــلدا
وقتِ خوبِ شمارشِ جوجه ها....
شده بهانه یِ کلی برنامه ریزی هایِ از قبل
کجا جمع شدن ها
راس چه ساعتی به هم رسیدن ها
دور هم نشستن ها
هندوانه شکستن ها و
انار دان کردن ها و
آجیلِ شیرین خوردن ها و
بهانه ی درِ خانه ی هم را زدن ها ..
سراغ حافظ را گرفتن ... دلش را به فاتحه ای شاد کردن و بر نیتِ پاکش تفال زدن
اندازه ی ِ بهانه اش بزرگ نیست ...
برایِ دلهایِ بهانه جویمان، هدف.... آن به هم رسیدن است و گونه ی هم را بوسیدن ...
این یلدا که بیاید ،کلی دیدار تازه می شود
تنها به بهانه ی ِ یک دقیقه طولانی تر شدن شب!
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
