هشتمين دردانه ي زهرا (س) سلام...

 آقا جان سلامتان  مي گويم ...

همان سلامِ خاصه يِ شرمگينِ  آهسته را . . .

كه تنها مخصوصِ كراماتِ مقام ِ شامخ شماست، ‌در حدّ وسعم  .. اندازه­ي كَـــمم

همان كم ، اندكي كه كنارِ كَرمتان بيتوته كند...با بزرگي هميشگيتان  كه عجين شود ... همان كمِ كَمم...حجم مي گيرد...بزرگ مي شود

سلامم معنا مي يابد ...پُر از سلامتي مي شود

و سلامِ راهِ دورم از فرسنگ ها فاصله مي آيد... از كلـــــــي انتظار... اما امّيدوار... با رواني شاد... و دلي  كه به واسطه ي شما .. برايِ ميلاد مباركتان .. غزل خوان مي كوبد

سلامم كه مي رسد به حوالي گنبـــــــــــــــــــــد نورتان ... به رسم ادب هفت باري طواف مي كند... به قصدِ قربتي هميشگي ،مي چرخد و مي رقصد و مي خواند ... و مي شود سلامي متبرك به عليكِ شما ... عليكِ بزرگوارتان

هشتمين دردانه ي زهـــــــــــــــــــــــــرا (س)، اين جا كه زمين باشد ... من خواسته و ناخواسته زميني مي شوم .. مي شوم فرزندِ خلف ِ حضرتي كه بهشتِ پروردگارش را به قيمتِ بي چيزِ ميوه ي ممنوعه فروخت... اين ها را گفتم به اميد اينكه هوايِ اين زميني ِ خلف را داشته باشيد ... برايش دعا كنيد .. تـــــــــــــــــا قدرِ اندازه­ي ِ خليفه بودنش را بداند و در راهتان... كه راه ِ اوليايِ خداست گام بردارد ...

دعا كنيد آنقدري ايمان داشته باشد كه شيطان به آساني در تار و پودِ نخ نمايِ توكلش رخنه نكند ... آنقدر بزرگ باشم كه باعثِ شرمتان نشوم ...

عيدي كه مي آيد .. همان كه در راه است .. خيلي بزرگ است ... خيلي

رنگ ِ آسمان همين را مي گويد...

ماهِ شبش ، همين را تاييد مي كند ...

و خورشيد تابانش، گواهِ صادقِ همان است...

و مــــــــــــــــــــا و مني كه به لطفِ كرمتان به دنبال عيدانه آمده ايم ...

آقا جانم .. ميلادتان مبارك

ممنون كه هوايمان را با همه ي سربه هواييمان داريد ...