دامپ!!!!
دامپ!!!! همین بیست و چهار ساعتی که گذشت .... یک سال شمسی بزرگتر شدم به اندازه ی 365 روز
به بهانه ی همین بزرگ تر شدن ...نشستم و دانه دانه و با حوصله ، عکس های الکترونیکی پسرک را ورق زدم
لذّت عکس های کاغذی را منتقل نکرد ، اما شرحِ مبسوطی بود از روز و روزگاری که گذشت ... خوش گذشت
و یک تلنگر!!! تلنگرِ محکم !!!!!!
دامپ!!!!
تمام عکس ها امیر بود و حسّ و حالِ همان لحظه اش
توانایی کسب شده ی جدیدش...
خنده هایِ نخودیش... یک دندانه دو دندانه و چهار دندانه
خلاصه عکسِ تک نفره ی مامان پسند
یادم به خودم آمد ...
ارتباطِ یواشکیِ من و عکس هایم
آن لحظه هایی که برای فرار از بحرانِ معمولِ هر سنم ... کودکی نوجوانی جوانی ...(که این آخری یادش به خیر)
پناه می بردم به چهار دیوارِ امنِ اتاقِ مشترکم با برادرم
تنهایی می نشستم و عکس هایم را ورق می زدم
دانه دانه
از بدوِ تولد تا همان موقع
سوژه ی جذابم در عکس ها، خیلی بیشتر از خودم اطرافیانم بودند
آغوشِ گرمشان
نوعِ نگاهشان
اندازه ی لبخندشان
وسعت شادیشان
انگار پناه می بردم به همان ها ....انرژی مثبت می شدند برای تغییر احوالاتم ... از بد به متوسط از متوسط به خوب
حالِ من را تصویر خودم خوب نمی کرد ..حضور اطرافیان مرهم بود و دوست داشتنی ....
امّـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا من ....
از پسرک و لحظه هایش عکس گرفتم برای مبادایِ خودم ... برای روزهایی که می رود به سویِ سرنوشت و من می مانم با خاطراتی که کمرنگ نمی شوند ...که ماندگارند
در هیچ جایِ نیتم ، فکری برای امیر نکردم
او که این روزهایش یادش نمی ماند ... در کمتر عکس و فیلمی هم آغوشِ مادر و پناهِ پدر را برایش ثبت کرده ام ... و خیلی خیلی از سایر اطرافیانش
اگر در طولِ زندگی ... مثلا در سنِ و سال امروزم ، دلش برای جایِ خالی ما تنگ شود، نه عکسی دارد نه تصویری و نه فیلمی
پناهش می شود همین نوشته هایی که قطعا قادر به انتقال حس و حالم نیستند
احتمالا دلگیر می شود .... دنبالمان می گردد ....
این ها را نوشتم که بگویم
می رویم تا عکس های دوتایی ، سه تایی و دست جمعی بیشتری داشته باشیم ....
می رویم علاوه بر ثبتِ حالش ، احوالات خوب و زیبا و تکرار نشدنی خودمان و اطرافیانش را هم ثبت کنیم
برسد به دست فرداهایش
تلفیقی از این حرف حرف ها و از آن تصویر ها .... که دوستش داشته باشد ... که بشود بخشی از خاطراتش... همان گونه که هست ... واقعیِ واقعی
دیرتر نوشت :
بزرگترین عید مسلمین باشد
تولدت باشد
صبح که چشمانت را به لبخند پسرک باز می کنی مشعوف شوی کــــــــــــــــــــــــــــــــه: چهار دندانه ی مادر شده است شش دندانه!!!!
مبارک است دیگر..... همه اش با هم
مبارک باشید
حرفت منو یاد یه عکسی انداخت که تولد بچه بود ولی بچه خودش پیداش نبود بعد معلوم شد که پشت مامان و باباش بوده!!!