"دَ دَ دَ دَ " ...................... "توپ"

اصلاً منْ چون هم مادر امیر فندقم و هم ذینفعِ اصلی احوالتشان سکوت می کنم

سکوتِ معنی دار

و قضاوت را می سپارم به شما ...که قاضی منصفی باشید لطفاً

جمعی از دوستان و آشنایان، چندی است همّت کرده اند و گاه و بیگاه ،مستقیم و غیر مستقیم ، ربط و بیربط  گفتنِ کلمه ی  " مامان" را با پسرک تمرین می کنند... به او  آموزش می دهند.

که خب یقیناً دل مادرِ منتظری هم شاد می شود با این کارشان

مادر مذکور با دلِ منتظرش را تصور کنید..

صبحِ یکْ روزِ تعطیل...

که دردانه بیدارباشِ پیش از هنگام داده اند..

مشغول تعویضِ جا...

اسباب بازی هایِ جمع نشده از شبِ پیش

چشمِ خواب آلود معجزه برق می زند ... می درخشد... بازِ باز می شود

و همزمان چند بار و پشت سر هم صدایش به گوش می رسد

"توپ   توپ   توپ  توپ"

با تشدید روی "پ" بخوانید لطفاً

راستی تکلیفِ معجزه ی ۱۱ ماه ای که سخن گفتن را به جای "ماما" و "بابا" از "دَ دَ    دَ دَ " و "توپ" شروع کند چیست؟؟

و مهم تر از آن ، تکلیف مادری که آموزش را این همه غیر موثر تجربه می کند چه خواهد شد؟؟